سلام بر رمضان ماه خوبیها وسلام بر روزه داران این ماه عزیزکه با امساک از همه بدیها ودوری از همه گناهان، خود را در دریایی از سفره وخوان الهی غوطه ور کرده وپاک ومطهر خارج می شوند.
خدایا درک این ماه مبارک را برهمه ما عطا بگردان وما را جز صائمین واقعی این ماه قرار بده وما را از خوان گسترده الهی محروم نگردان . الهی آمین

مسوغات افطار، در ماه مبارک رمضان مجوزات این که کسی بتواند افطار کند و روزه نگیرد چیست؟
مسوغ به معنای مجور و بر زمین افکننده می آید اما در این جا به معنای مسوغ نیست و به معنی لا تسهل است، یعنی ظلم او را برمن آسان مکن. راحت نتواند برمن ظلم کند، جلوی او را بگیر. کلمه استیفا به معنای انجام کامل کاری است. “استیفای حق ” به معنای حق کسی را کاملا گرفتن است برای مثال می گویند که فلان کس بیان مستعفا آورده است، این بدین معنا است که زحمت فراوان آورده است و به کمال رسانده است . عامه مردم می گویند که کسی از اداره ی استیعفا کرده است، که این یک لفظ غلط است و باید گفته شود که فرد استعفا کرده است و به این معنا است که “با پوزش فراوان من دیگر حضور نمی یابم و کاری انجام نمی دهم". کسی که استیعفا کرده است به این معنا است که طلب عفو کرده است. در این جا بیان می شود که حق من کاملا گرفته شود و خشم من کاملا فروکش کند.
خدایا اگر می خواهی این چنین باشد، پس به من عوضی بده. “اللهم صل على محمد ‌و‌ آله ، ‌و‌ عوضنى ‌من‌ ظلمه لى عفوك ، ‌و‌ أبدلنى بسوء صنيعه ‌بى‌ رحمتك ، فكل مكروه جلل دون سخطك ، ‌و‌ كل مرزئة سواء مع موجدتك ، اللهم فكما كرهت الى أن أظلم فقنى ‌من‌ أن أظلم ، اللهم ‌لا‌ أشكو الى أحد سواك ، ‌و‌ ‌لا‌ أستعين بحاكم غيرك ، حاشاك “؛ خدايا ! ‌بر‌ حضرت محمد صلوات الله علیه ‌و‌ خاندان ‌او‌ درود فرست ‌و‌ عفوت ‌را‌ ‌در‌ ‌حق‌ ‌من‌ ، جبران ظلم ‌او‌ قرار ‌ده‌ ‌و‌ رحمت خود ‌را‌ جايگزين بدرفتارى ‌وى‌ نسبت ‌به‌ ‌من‌ فرما، زيرا ‌هر‌ مشكلى ‌در‌ برابر خشم حضرتت ناچيز است ‌و‌ ‌هر‌ مصيبتى ‌در‌ مقايسه ‌با‌ غضب ‌تو‌ آسان ‌مى‌ نمايد . بارالها ! ‌پس‌ ‌هم‌ چنان ‌كه‌ راضى نيستى ‌به‌ ‌من‌ ظلم شود ، مرا ‌از‌ ستم كردن بازدار . پروردگارا ! ‌من‌ شكايت خويش ‌را‌ ‌به‌ احدى ‌جز‌ ‌تو‌ عرضه نمى كنم ‌و‌ ‌از‌ هيچ حكمرانى ‌جز‌ حضرتت كمك نمى طلبم ، هر

بار دیگر 14 خرداد فررسید وسخنان گرانمایه رهبر عزیزمان در مرقد بنیانگذار انقلاب روح ها را جلا داد وبار دیگر انرژی مضاعف به روح دلدادگانش فرود آوردو برای بیعت دوباره وتجدید میثاقی دیگر قلب ها ار صفا داد که ای فرزند وخلف برحق روح الله تا پای جان با تو می مانیم.

وای دشمنان از حسادت بمیرید که حق شما جز این نیست. شما از ترس وواهمه فقط به هر چیز چنگ می زنیدتا اثر این سخنان گوهربار این مرد آهنین را کم کنیدولی هرگز حق پشت ابر پنهان نمی ماندوشما کوردلان همچنان در شدت  گرفتاری غوطه خواهی خورد.

آثار و فوائد دعــا

عبادات بايد با نيت تقرب به خدا به جا آورده شود و دعا كه از برترين عبادتهاست تنها با همين نيت بايد انجام گيرد. همچون اولياي خاص الهي كه

تسليم محض اوامر او هستند و از آن جهت دعا مي‌كنند كه اطاعت حق تعالي است و لذا دعايشان اجابت بشود يا نه، راضي هستند. هرچند آنان از

دعا جز تقرب، چيزي نمي خواهند، اما خود دعا داراي آثار و فوايدي است كه هر دعاكننده‌اي از آن بهره‌مند خواهد شد، البته در صورتي كه آداب

و شرايط آن را رعايت كند.
در اين مقاله با توجه به روايات به برخي از فوايد دعا اشاره مي كنيم:

1. كسب معرفت: از شرايط دعا، به دست آوردن معرفت لازم براي شناخت خود و خداست. اينكه انسان بداند فقير محض است و در همه چيز

محتاج خداست و خداوند بي‌نياز از ديگران و برآورنده نياز ديگران است و بداند كه هيچ چيزي بدون اراده خداوند واقع نمي‌شود و هرچه را او

اراده كند بي‌درنگ محقق مي‌شود. “انما امره اذا اراد شيئا ان يقول له كن فيكون” با اين معرفت انسان با تمام وجود و با اخلاص دعا خواهد كرد و

همين باعث اجابت آن مي‌شود. امام صادق ـ عليه السّلام ـ در بيان آيه «فليستجيبوا لي و ليؤمنوا بي» مي‌فرمايند: » يعني مردم بدانند كه خداوند

قادر است هر آنچه را بخواهند به آنان عطا كند. و وقتي از آن حضرت درباره علت عدم استجابت دعا پرسيدند، فرمود: » چون شما كسي را

مي‌خوانيد كه او را نمي‌شناسيد.
2. آرامش رواني: گاهي انسان در زندگي روزمره خود گرفتار مشكلاتي مي‌شود كه بر طرف كردن آن از توانش خارج است. و » وارد آمدن

فشار براي انجام كارهايي فراتر از توانمنديهاي آدمي در وي اضطراب ايجاد مي‌كند و اين اضطراب را نمي‌تواند مدت درازي تحمل كند. بهترين

راه حل براي از بين بردن اضطراب و به دست آوردن آرامش، دعا و راز و نياز با خداست چرا كه دعا برقراري ارتباط بنده با خداست. خدايي

كه بر هر كاري تواناست. اين ارتباط انسان را اميدوار و دلگرم به قدرتي برتر مي‌كند كه اگر صلاح بداند به راحتي آن فشارها و سختي‌ها را

برطرف مي‌كند.

3. خودسازي: برقراري ارتباط با خداوند و با او به راز و نياز پرداختن در صورتي امكان‌پذير است كه اعمال او خلاف خواست پروردگار نباشد.

قرآن كريم مي‌فرمايد:  خداوند دعاي كساني را اجابت مي‌كند كه ايمان داشته باشند و عمل صالح انجام دهند.(شوري، 26) پس سخن گفتن با خدا و

طلب حاجت از او، دلي پاك و عملي صالح لازم دارد. چنانكه حضرت علي ـ عليه السّلام ـ مي‌فرمايند: پرهيزگار باشيد و اعمالتان را صالح و

درونتان را براي خدا خالص كنيد تا خداوند دعايتان را اجابت كند.  و چون شرط به اجابت رسيدن دعا، ترك گناه است، كسي كه حقيقتا درخواستي

از خدا دارد، مراقب اعمال و رفتار خود خواهد بود.

4. از بين بردن خودخواهي: براي استجابت دعا بهتر است انسان اول براي ديگران دعا كند سپس براي خود. چنانكه امام صادق ـ عليه السّلام ـ

مي‌فرمايند:  هر كس چهل مؤمن را قبل از خود دعا كند، دعايش مستجاب مي‌شود. همچنين پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ مي‌فرمايند: وقتي كسي

از شما دعا مي‌كند آن را عموميت دهد - و براي ديگران هم دعا كند - چرا كه باعث اجابت دعاست. طلب خير براي ديگران در واقع مبارزه

دروني با انحصار طلبي و خودخواهي است.

5. نجات از دوزخ: رسول اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ مي‌فرمايند:  در قيامت امر مي‌شود عده‌اي را به جهنم ببرند ، خداوند به مالك جهنم

مي‌فرمايد: به آتش بگو پاهايشان را نسوزاند چونكه با آن به مساجد مي‌رفتند، صورتشان را نسوزاند به خاطر وضو گرفتنشان و دستهايشان را

نسوزاند چون هنگام دعا دستها را بالا مي‌گرفتند.

آثار و فوائد دعــا

عبادات بايد با نيت تقرب به خدا به جا آورده شود و دعا كه از برترين عبادتهاست تنها با همين نيت بايد انجام گيرد. همچون اولياي خاص الهي كه تسليم محض اوامر او هستند و از آن جهت دعا مي‌كنند كه اطاعت حق تعالي است و لذا دعايشان اجابت بشود يا نه، راضي هستند. هرچند آنان از دعا جز تقرب، چيزي نمي خواهند، اما خود دعا داراي آثار و فوايدي است كه هر دعاكننده‌اي از آن بهره‌مند خواهد شد، البته در صورتي كه آداب و شرايط آن را رعايت كند.
در اين مقاله با توجه به روايات به برخي از فوايد دعا اشاره مي كنيم:
1. كسب معرفت: از شرايط دعا، به دست آوردن معرفت لازم براي شناخت خود و خداست. اينكه انسان بداند فقير محض است و در همه چيز محتاج خداست و خداوند بي‌نياز از ديگران و برآورنده نياز ديگران است و بداند كه هيچ چيزي بدون اراده خداوند واقع نمي‌شود و هرچه را او اراده كند بي‌درنگ محقق مي‌شود. “انما امره اذا اراد شيئا ان يقول له كن فيكون” با اين معرفت انسان با تمام وجود و با اخلاص دعا خواهد كرد و همين باعث اجابت آن مي‌شود. امام صادق ـ عليه السّلام ـ در بيان آيه «فليستجيبوا لي و ليؤمنوا بي» مي‌فرمايند: » يعني مردم بدانند كه خداوند قادر است هر آنچه را بخواهند به آنان عطا كند. و وقتي از آن حضرت درباره علت عدم استجابت دعا پرسيدند، فرمود: » چون شما كسي را مي‌خوانيد كه او را نمي‌شناسيد.
2. آرامش رواني: گاهي انسان در زندگي روزمره خود گرفتار مشكلاتي مي‌شود كه بر طرف كردن آن از توانش خارج است. و » وارد آمدن فشار براي انجام كارهايي فراتر از توانمنديهاي آدمي در وي اضطراب ايجاد مي‌كند و اين اضطراب را نمي‌تواند مدت درازي تحمل كند. بهترين راه حل براي از بين بردن اضطراب و به دست آوردن آرامش، دعا و راز و نياز با خداست چرا كه دعا برقراري ارتباط بنده با خداست. خدايي كه بر هر كاري تواناست. اين ارتباط انسان را اميدوار و دلگرم به قدرتي برتر مي‌كند كه اگر صلاح بداند به راحتي آن فشارها و سختي‌ها را برطرف مي‌كند.
3. خودسازي: برقراري ارتباط با خداوند و با او به راز و نياز پرداختن در صورتي امكان‌پذير است كه اعمال او خلاف خواست پروردگار نباشد. قرآن كريم مي‌فرمايد:  خداوند دعاي كساني را اجابت مي‌كند كه ايمان داشته باشند و عمل صالح انجام دهند.(شوري، 26) پس سخن گفتن با خدا و طلب حاجت از او، دلي پاك و عملي صالح لازم دارد. چنانكه حضرت علي ـ عليه السّلام ـ مي‌فرمايند: پرهيزگار باشيد و اعمالتان را صالح و درونتان را براي خدا خالص كنيد تا خداوند دعايتان را اجابت كند.  و چون شرط به اجابت رسيدن دعا، ترك گناه است، كسي كه حقيقتا درخواستي از خدا دارد، مراقب اعمال و رفتار خود خواهد بود.
4. از بين بردن خودخواهي: براي استجابت دعا بهتر است انسان اول براي ديگران دعا كند سپس براي خود. چنانكه امام صادق ـ عليه السّلام ـ مي‌فرمايند:  هر كس چهل مؤمن را قبل از خود دعا كند، دعايش مستجاب مي‌شود. همچنين پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ مي‌فرمايند: وقتي كسي از شما دعا مي‌كند آن را عموميت دهد - و براي ديگران هم دعا كند - چرا كه باعث اجابت دعاست. طلب خير براي ديگران در واقع مبارزه دروني با انحصار طلبي و خودخواهي است.
5. نجات از دوزخ: رسول اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ مي‌فرمايند:  در قيامت امر مي‌شود عده‌اي را به جهنم ببرند ، خداوند به مالك جهنم مي‌فرمايد: به آتش بگو پاهايشان را نسوزاند چونكه با آن به مساجد مي‌رفتند، صورتشان را نسوزاند به خاطر وضو گرفتنشان و دستهايشان را نسوزاند چون هنگام دعا دستها را بالا مي‌گرفتند.